Çay denilen güzeli, Süzülürken demlikten, Bir kat daha sevmiþken; Bir Akdeniz þehrinde, Düþümde düþ gördüm ben.
Bir bahçenin içinde, Beyaz badanalý ev. Bahçesinde yudumlar, Huzuru sakinleri. Sakinlerden asude, Cümle misafirleri.
Portakal aðacýnýn, Bembeyaz çiçekleri. Her çiçekte bir arý, Výzýltý çýðlýklarý. Semaver gülümserken, Getirin bardaklarý.
Ýnce bardak, narin el, Serin serin gölgeler. Denizden eserken yel. Burda çay baþka güzel. Portakal çiçeðinin, Kokusu size özel. Soðutma iç çayýný, Yeniden tazele gel.
Semaveri küstürme. Çay saati geçmesin. Çaydan anlamayanlar, Bu meclise gelmesin. Sohbet tam tavýndayken, Çay da kývamýndayken, Hiç kimse üzülmesin. Çay süzülsün demlikten. Dostlar böyle þen iken, Kâm alsýn çayý içen. Ankara,11.10.2008 Ý.K
Sosyal Medyada Paylaşın:
zakir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.