Söylesem faydasýz, yazsam çare yok,
Akýllý saydýðým, mankurta döndü.
Belli, menfaatin getirisi çok,
Ünlenen þerefler zamansýz söndü.
Haysiyet artçý söz, "doðru" palavra,
Kýça yama oldu millî karakter.
Demek baðlandýðým herþey bir zýrva?
Boþuna öldüðüm, akýttýðým ter.
Hayýrý hayýrsýz, eveti zulüm,
Öyle bir kurgunun kýskacýndayýz.
Doðru yol üzere yön ver ya Âlim,
Vatan kaygýsýnýn sancýsýndayýz.
Korkarým tüketir bu sancý bizi,
Altmýþ yýllýk emek nisyâna teslim.
Parçalara böler yüreðimizi;
Buluþmazsa mantýk ve akl-ý selîm.
Parçalar daðýlýr, tekil yutulur,
Bozkurt sesi çýkmaz olur yaylada.
Nisyâna uðrayan dîlden atýlýr,
Eþekler at olur, gezer tavlada.
Kulak ver Aksakal diyende sözü,
Lokmalar çiðnenir, öyle yutulur.
Aklý tarihtedir, âtide gözü,
Vatan parça parça böyle satýlýr.
14.02.2017 (Arþiv)
Fatih-ÝST.
Enver Özçaðlayan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.