bir þehir gibiydi adeta kadýn…
neonlarýn ýþýklarýyla yarýþýyordu gözlerinin parýltýsý.
varoþlarýn kirli ve karmaþýk sokaklarýna inat
renkli ve kalabalýk caddeleri kadar görkemliydi
sanki, tek baþýna kendisiydi kâinat!
bir þehir gibiydi adeta kadýn...
eteklerinden dökülen asalet
farkýndasýz çiðneniyordu kalabalýk izdüþümde.
adýmlarý kývrak, bakýþlarý tatlý sert
aklým esrikleþiveriyordu her görüþümde.
bir þehir gibiydi adeta kadýn...
yýllarýn yok edemediði sahaflar sokaðýnda
tezgâhlarda sergilenen ciltli kitaplar kadar dolu
ve yýllanmýþ belleðinde koca bir tarih sergileyen
ak saçlý GÜLBEYAZ nene’m kadar Anadolu.
bir þehir gibiydi adeta kadýn...
bir yüzünde uygar kahvehanelerin entelektüel yansýmasý
diðer yüzünde kýraathanelerin can çekiþen melali...
hasýlý, sýradan bir sevgili deðildi kadýn
aþk sözcüðünün, "memleketim kokulu sen” hali.
16.02.2006/Ankara
Ahmet Turan Altunsu
ahtual’ den......
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.