y a l n ý z ý m ý n elleri tutsak þimdi tutunamaz yalnýzlýðýmýn ellerinden ilenir içimden hasretimin yangýnlarýna yüreðimdeki aðýr yük kýpýrdamaz yerinden...
bir su gibi akýp gider gözlerimden hayaller boþalýr gerçeðin cenderesine aðýr aðýr uzaktan bir karartý uzatýr ellerini ellerime ýslak bir mendil býrakýr onulmaz bir k a h ý r d a m l a r ellerinden...
ey aþk! .. býraktýn ya bahtýma bir s i l i k y a n k ý saðýrdýr kulaklarým dönüþüne nasýl, bir gölgeye sinmiþse ümitlerim umarsýzdýr bahtýmýn serzeniþine yükselir inlemesi derinden derinden...
ey aþk! .. býrak, kumsalýna uzanayým yalnýzlýk ölsün kederinden! ..
08.08.2007 Güdül / Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahtual Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.