Sensizlik; Ýçimin içinde uçsuz bucaksýz bir çöl Baþaklar gibi kurumuþ Çiçekler gibi susuzum Yok’um sende Bende deðilim
Bu akþam; Kimsesiz çocuklar gibi, Aðlamak istiyorum gözlerinde Yalnýzlýðým Bir sessiz ölü Unutulmuþ bir koca þehir gözyaþlarým.
Fakat Unutmuþum gözyaþlarýmý sende Ýçimin içinde derin bir boþluk Düþmeden uçurumlardan Nefes alabiliyorken hala Ne olur gözlerini ödünç ver Bu akþam ikimizin yerine aðlayacaðým!
toynak
Sosyal Medyada Paylaşın:
Toynak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.