Delal sus ve beni dinle son zamanlarda sol yanýmda bir sýzý baþladý ki sorma gitsin neden niçin bir türlü anlam veremediðim bir sýzý
ne zaman adýný ansam cýlýz bir sesle özlem diyor özlem ve kahredercesine susuyor
biraz daha ileri gidip ben onu çok özledim desem þah damarým kýrk yerinden çatlayarak kanýyor
Delal biliyorsun gerekçesiz çekip de gitti ya o gün bugündür kendi kararý diyor ve ben saygý duyarak susuyorum
meðer susmak çözüm deðilmiþ ayrýlýklara
farkýnda deðilsin ama þimdi kösnül bir buhranla ateþler içinde kývranýyorum
artýk yaþamda siyahtan baþka bir renk yok sanýyorum oysa o gitmeden önce ne güzel renkler vardý hayatýmda her biri ayrý bir tonda
merak ediyorum da acaba birileri güneþin önünü mü kapadý neden bu dünya renksiz ve bu kadar karanlýk
gün boyu düþünüyor ve minicik bir ýþýk bekliyorum bazen sancýlý bir düþle gece oldu diyerek baþýmý yasaða koyuyorum sonra farkýna varýyorum ki benim dünyamý binbir renge boyayan oymuþ Delal
tabi sen bilmiyorsun o saatten sonra gün aðarýncaya dek ben yastýðýmla kavga ediyorum Delal
senden istirham ediyorum ola ki bir gün onunla karþýlaþýrsan ona de ki adam kan kaybýndan ölüyor hadi inat etme de geri dön son nefesini verirken kavra ellerini yalandan olsa bile korkma yanýnda ben varým ben de seni seviyorum de bari
Efkan ÖTGÜN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüma Efkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.