Seni şair gibi sevdim

Sevdim
Seni þair gibi sevdim
Kumsalda sonsuza baktýðým gibi
Nehir olup yüreðimin derin vadilerine aktýðýn gibi
Hani gökyüzünde kayan bir yýldýza baktýðým gibi
Seni seyreden birisi olarak
Seni þair gibi sevdim.

Seni þair gibi sevdim
Seni bir kadýn olarak asla düþünemedim
Seni düþündüm ama
Göklerde beyaz kanadý olan melek gibi
Ýðde çiçeðinin kokusu bedenine sindirmiþ kuðu gibi

Bir sevdim ki tam sevdim
Þair gibi sevdim seni

Gülüþlerine taktýðým öpücüklerin
Gizeminden kurtulamadýðým zamansýz açan çiçeklerin
Dairenin orta noktasýnda
Tüm yönler sana kutsanmýþken
Benimle tanrýnýn arasýnda
Dua’mýn yarým ayaðý sendin
Hiçbir þeyi sevemedim diyordum ama
Bir seni sevmiþim
Anladým

Tamamýný hiç yazamadým
Seni tanrýnýn hediyesi olarak gördüðüm anlarda
O bencil duygular uzak
Tanrýnýn aþkýný zapt etmenin verdiði zevkle
O maddi hesaplardan uzak
Yüreðimde nasýl kavisler çizdiðini
Ve o kavislerin etrafýný bin bir çiçekle donatan bendim
Gerisi eyvallah.

Ben seni adam gibi sevdim
Þair gibi sevdim
Sana yazamadýðým þiirlerde sevdim
Dokunamadýðým duygular
Hüznünü dert edindiðim yollarda
Ayrýlýklarda
Biletsiz giden trenlerin
Hayal dünyamda gezintisini
Öyle güzeldin ki mevsimler ömrümü götürürken
Ben hala küçücük bir çocuktum
Hiç büyümedim

Dalýp giderken gözlerim daima birilerini arardý ya
Hiç býkmamýþým yorulmaktan
Hani yanký yapsýn diye sana baðýrmaktan
Avazýmýn çýktýðý yerde
Nefesimin bittiði yerde
Kapanýyor mu yoksa perde
Ah caným vakit tamam
Demek yok bende
Þair gibi sevdim
Gerisini boþ ver
Mührünü taþýrým kalbimde.
Sosyal Medyada Paylaşın: