Zor Aşk
Karanlýk sokaklarda yürürken ben,
Gölgeler dostum, sessiz çýðlýklarým,
Sana ulaþmak bir hayal, biliyorum,
Kalbimde bir tutku, ellerimle ördüðüm.
Sözlerin kulaðýmda, yanký gibi,
Ama ben bir gölge, kaybolmuþ yüreðim,
Senin ýþýðýn parlýyor, çok uzakta,
Ama benim dünyamda, yok bir bahar daha.
Her köþe baþý ,benim için bir tehlike,
Gözlerimde kan, içimde bir delilik,
Senin için savaþmak, sana zarar,
Ama aþkým, sensiz bu gönül yaram hep kanar...
Yüreðim düþlerimde bir bahçe, seninle dolu,
Ama gerçekte bir çöl, yalnýzým sevgisiz ve kurak.
Sözlerin uzaklarda, sesin çýnlarken kulaklarýmda...
Yüreðimdeki yara, kanat açamaz ki.
Ah be gülüm , ne olur unutma beni,
Bir çiçek gibi solup gideceðim bir gün,
Ya yaðlý bir urgan , ya bir kör kurþun ,
Hayatýn labirentinde, yitirilmiþ ömür.
Gözlerinle süzülen umut,
Bir gün belki, köprüler kurar,
Ama þimdi yüreðimde, bir kor,
Karanlýk kimliðimle, bu aþk bize zor.
12.04.2009 BaRuT
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.