Götürebilseydin gittiğin yere

Ruhum anlatýlmaz acýlar içinde
Her günüm dünden daha beter artýk
Derdimi kimselere diyemiyorum
Yokluðun dayanýlacak gibi deðil
Sensizlik kör bir hançer gibi oyuyor ciðerimi
Baktýðým her yüzde sen varsýn ...
Bu þehir boðuyor beni artýk
Her köþede bir anýn
Her hatýrlayýþta derin bir acýn
Keþke beni de götürebilseydin gittiðin yere

Eskisi gibi þiirler yazardým sana
Sana aþkýmý baþka türlü anlatamazdým ki
Tutulurdu dilim lal misali kitlenirdim deniz mavisi gözlerine
Yada sosyal medya üzerinden romantik bir parça hediye ederdim
Zihninde bizi canlandýran ...
Hiç rahatsýzlýk vermezdim sana
Ýnan varla yok arasýnda olurdum
Bana seni görsem , sesini duysam , varlýðýný ,nefesini hissetsem yeterdi
Yüzüme bakmasan da olurdu , halimi hatýrýmý sormasan da
Sadece yanýmda olsan, her tebessümünde gamzelerini görsem yeter
Rüzgar saçlarýný her daðýttýðýnda kokunu getirirdi ...
Hiç yük olmazdým inan sana ...
Belki inanmayacaksýn amma ...
Yaþamak için ekmek gibi , su gibi , nefes gibi muhtacým sana
Keþke beni de götürebilseydin gittiðin yere ...

Þimdi tek çare çaresizlikle ,içim kan aðlayarak dönmen için yolunu gözlemekte...
Ne olur çok bekletme , nefessiz koyma beni... Dön geri ... Dön geri...

03.11.2018 BaRuT
Sosyal Medyada Paylaşın: