NE ZAMAN BİLEMEDİM

Hicazdan konuþurken, dertlerimiz, tasamýz;
Yetmiþlik az diyorsan, yüzlük yetmez mi bize…
Tövbeler sahilinde kurulurken masamýz;
Neþet baba söylerde efkâr katmaz mý bize…

Sýzlayan gözyaþýdýr, aðlayan gözlerimde;
Ýnleyen namelerim, kan döker sözlerimde;
Bunca yýlýn kahrý var, gölgesiz yüzlerimde;
Talihim merhametli bir zar atmaz mý bize…

Hançerimin ucunda gezer hicran yarasý;
Kalmadý yüreðimin cebinde beþ parasý;
Parmak ucunda gezer efkârýmýn karasý;
Beyaz günler söz verip yemin etmez mi bize…

Baharýma yol vermez gönüldeki sonbahar;
Doðacak sabah bile gecelerden hilekâr;
Her makamý ayrý dert her sözünde intihar;
Dinlediðim þarkýlar neþe satmaz mý bize…

Kederim nikâhýna þahit tutar her gamý;
Parçalanmýþ yürekte son kalan umut camý;
Dillerde dolaþýrken bir sarhoþ serencamý;
Kimsesiz sokaklarda kimse çatmaz mý bize…

Sanki bana göz kýrptý mutluluk safýndaki;
Yara, bere, kan revan periþan harfindeki;
Pulundan haberi yok yazýnýn zarfýndaki;
Adresi tarif etsem posta gitmez mi bize…

Ali ALTINLI – 2609.2024
Saat: 12:15

Sosyal Medyada Paylaşın: