Küçüktük ufacýktýk
top oynamak için aralarýna
çoðu zaman bizi almazlardý...
Her daim
kadrolu seyirciyiz
ayak oyunlarýna bakýp bakýp duruyoruz
birde ikibuçukluk sýfatýmýz var
bizim yaþýmýzdakiler için
önemli bir mevki ikibuçukluk
kýsaca kaçan toplarý topluyoruz...
Ýçimiz gidiyor
bizde oynasak ne olur sanki
kýyamet mi kopar
bizden bir iki yaþ büyük
þu Hikmet bile oynuyor Þopar...
Sonra bir gün
nasýl olduysa oldu
bizimde ayaklarýmýz
o çamurlu arsalara o meþin yuvarlaða deðdi
top bizimdi babamýzdan hediye
oynatmasalar olmazdý
geçtik kaleye
bol bol þut çekin bakayým benim gibi kediye...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.