Akbabalar

Aç ve vahþi akbabalar baþýmda bekliyor bak
Ölümün kokusunu daha þimdiden aldýlar
Ýþi bitmiþ bellediler bu letarjik bedeni
Daha ölmeden etimi yemeye baþladýlar

Bu etten hapishanede kaç bedel ödenecek daha?
Çektim çekeceðimi, artýk nefes alayým býrak da
O arzuladýðým kýsa mola hiçbir zaman gelmedi
Elimden geleni yaptým, elimi de istedi dünya

Bahtým kara rengini azrailin peçesinden,
Bu kan kýrmýzý gözlerimse almýþ cehennemden
Siz yerime mutlu olun, biri gelip sorarsa:
Ben de böyle biriyim: Herkes mutlu olamaz ya!

Elimden kayýp gitmiþ bunca hayale bakýnca
Anladým ki mutluluk baþýndan beri palavra
Takdiri ben azrailin ezgisine býraktým
Istýrap dolu serenatý çýnlýyor kulaðýmda

Ömür törpüsü yalnýzlýk, kalemim ve piþmanlýklar
Sarýp sarmaladý beni acýlar, keder ve kara baht
Bu þiirlerden hayýr yok, bir aðýt da siz yakýn dostlar
Ölümden bile ret yemiþ bu aciz ruhun anýsýna
Sosyal Medyada Paylaşın: