Önce yaðmur gitti, ardýndan kokun,
Kurudu güllerim sanki yerdeyim.
Boþalt bulutunu saðanak dökün,
Hazan yapraklarý gibi dardayým.
Mevsimim daðýnýk, güzün içimde,
Þakaklarýmda kar, yazýn saçýmda,
Solgun bakýþlarýn ayak ucumda,
Çile ipi baðlý, gece surdayým.
Hayallerim kýrýk ýslak gözümde,
Tutsak yalnýzlýðým erir közümde,
Siyaha bürünür, elem gizimde,
Düþümün içinde, tülden perdeyim.
Yeþillerim müphem, belli belirsiz,
Kederim buz daðý duygusuz hissiz,
Derinlere daldým, kaldým nefessiz.
Adým unutuldu, demde sýrdayým.
Gecenin kýrbacý sýrtýmda þaklar,
Yýldýzlar fasýlda, canlanýr gökler,
Beyhude esmeni Birisi bekler,
Hicranýmla köprü altý durdayým.
zekeriya duman
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.