Ekmek Kavgası
En gerekli olana kimsenin ihtiyacý yok,
Gökyüzünden süzülen bir damla umut,
Her köþe baþýnda bir hayal yýkýlýp savruluyor,
Kimsenin dönüp bakmadýðý düþler, yok oluyor.
Kendimce doðrularý yaþýyorum,
Yanlýþlardan kaçarak bir yol buluyorum,
Sessizce direnen bir çýnar gibi,
Kök saldým sert rüzgârýn estiði topraklara.
Milyonlarca insanýn yüklendiði gibi,
Ekmek kavgasý sýrtýma yükleniyor,
Eðildikçe doðrular uzaklaþýr, bir lokma peþinde tükenir umutlar,
Omuzlarýmda birikmiþ yýllarýn aðýrlýðý.
Deðiþiyor ruhum, deðiþiyor bakýþým,
Çaresizlik bir aðýrlýk misali çöker,
O en gerekli olan þeye sarýlýrým yine,
Bir gün belki de, unuturum tüm bu yükleri.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.