Asya’dan Anadolu’ya uzanmýþ gök kuþaðý,
Bilge kaðan Gültiðin töresiyle
Ak süt emmiþ yiðitler inancýn doruðunda ,
Savaþta , barýþta ,secdeye deðen alýnlar,
Atlýsý, yayasý, komutaný ,
Yürüdü Malazgirt ovasýna.
Yedi renk birleþti,
Nasýlda sevinçli Anadolu…
Alpaslan kurdu, Malazgirt’e otaðý .
Allahû ekber nidalarý…
Cývýl cývýl dý, kimi gazi kimi þehit,
Þahlandý dolu dizgin !
Bizans’ýn kýrdý kolunu kanadýný .
Malazgirt tohumdu ekildi, Anadolu’ya…
Filizlendi, kök tuttu , yayýldý Avrupa’ya…
Bir elinde bayrak bir elinde defne dalý,
Temel kurdu Osmanlý’ya…
Aðaçlar meyveye döndü.
Savaþta arslan , barýþta gül oldu.
Cývýl cývýldý kuþlar ,yaþatmaya çaðrýlý,
Tüm çiçekler Malazgirt’te açýldý.
Anadolu ‘da cennet kokusu…
Hacý Bayramý,Hacý Bektaþi, Mevlânasý ,Yunusu,
Nehirler zemzem oldu,içenler hakký buldu.
Yýllardýr yanan bu meþale,
Dilerim haktan, kýyamete kadar sönmesin,
Pýrýl pýrýl parlasýn, ýþýk saçsýn her an…
Þükran Beþýþýk
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.