GÜZEL
Fâilâtün / fâilâtün / fâilün (4+4+3)
_ . _ _ / _ . _ _ / _ . _
GÜZEL
Geçti ömrüm âh çekerken sýr gibi.
En derinden derde düþtüm gel güzel.
Yokluðundan sanki dünyâ dar gibi.
Nâr-ý hicran doldu gönlüm bil güzel.
Nev-bahârdan yolcu ettim kuþlarý.
Dost edindim sonra birden kýþlarý.
Yas tutarken ýrmak ýrmak yaþlarý,
Katran olmuþ gözlerimden sil güzel.
Özleminden saygý duydum fallara.
Bir de her gün mendil astým dallara.
Savrulurken, kapkaranlýk yollara,
Perperîþân bir kul oldum bul güzel.
Çok yoruldum iþkilinden söyleyim.
Saklým olmaz her zamân ben böyleyim.
Servetim yok tek caným var neyleyim.
Ýstiyorsan sende kalsýn al güzel.
Bir vasýfsýz tâlip olmuþ aþkýna.
Ben kururken bahçe kurmuþ köþküne.
Hiddetimden bil ki döndüm þaþkýna.
Baþka bir yâr bulduðun an sol güzel.
_/’ Ýbrahim Halil MANTIOÐLU ’\_
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.