UMUDUN PENÇESİNE KIRBAÇ VURDULAR

Morun ihtiþamýyla aþk ile bütünleþememiþti dudaklarý.
Kalbi yorgun, vücudu dirençsizdi, kýrgýndý bir o kadar da yoksuldu ümitleri...
Yüzünde, gözünde beliren tonlarca acýyla
Ýçinde biriken zehirlerle üçe çeyrek kala zamanlarda
Umudun pençesine kýrbaç vurdular...

Ýki halkalý baðlýlýðýn yarattýðý enkazla
Uzunca bakýþýn esaretiyle
Zarafetin kýstaslý renginde seviþmeyi bilememiþ
Uzun saçlarýyla, güzel yüzüyle etrafa gülücükler saçmayý baþaramamýþtý...

Korkutmuþtu onu adým attýðý her yol...
Hele ki geçmiþe sünger çekip yeni bir sayfa açmanýn derdine girmiþken
Hayatýn aðýr sancýlarýyla kalakalmýþken
Hüznün gizi yiyip bitirmiþti onu...

Unutulmamalýdýr ki:
Bazý insanlarýn sýrlýdýr, þiirdir yürekleri
Ýçlerindeki gizi sevginin aydýnlýðý için kullanýp kim bilir?
Gün gelecek umudun pençesine kýrbaç vurdurmadan aþkla dokuyacaklar evreni ýþýldayan yýldýzlar eþliðinde...

Mehmet ÖKSÜZ
Sosyal Medyada Paylaşın: