Rüzgarýn sihirli sesini duyumsayarak Aþk için aðladýðýn vakitleri Günün zamansýz saatlerinde üstüne çöken yýðýnla hasreti Ayak izinle kalýcý mutluluðu resmetmeyi bilemedin...
Ýnsanlar köþk içinde yaþarken Sen neden sefalet içindeki yaþamý seçtin? Penceresi olmayan bir odada güneþin ýþýðýný aradýn Öfkene yenilip neden dört bucak ellerde yaþam sürdün? Anlatsana ey mavi perili kadýn...
Güzel endamýnla yolda yürürken bile insanlarýn içini daðýtarak binbir hale sokarak Yakýnýnda keþfettiðin lavanta aðaçlarýnýn kokusunu derin derin içine çekemeden Gamzelerinden akan gülüþlerle teninin mis kokusuyla Ýnceden inceye çok sevdiðin sarý rengin ýþýðýyla Ýçindeki o yaþama sevincini hiç kaybetmeden Ömürlük aþký neden kendine þans olarak görmedin ey mavi perili kadýn ey...
Mehmet ÖKSÜZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Öksüz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.