yaðmurlarda ýslanýr
bazen gözyaþlarýma karýþýnca
mühürlüdür bazen hayatýn aðzý
bir türlü sýr vermez arzularýmý yerine getirmez
çýldýrtýr beni ketumluðuyla
olur böyle þeyler demeyin
hep zor hep yoksun yaþamak elzem mi ruhuma
sizler böyle dikte ettikçe yüzüm eskir ateþim düþer
yaþama sevincim ýssýz yollara
çekilir
tek baþýna kör kuyular gibi
otururum yol kenarlarýnda gelen bir taþ giden bir çöp atar
küf yeþili sarar yüzümün her yanýný
paslý bir kilide döner
dilim
sonra annem
beni ölü bir avuntunun dudaðýnda bulur
ikimizi birden kucaklar nefti bir hüznün sýcaklýðý
ve kýrýlýr kollarýmýz düþer
omuzlarýmýz
ýslak ýslak karýncalar yürür üstümüze
çayýr dikenleri batar ellerimize
saçaklarý düþer kirpiklerimizin
yýlgýnlýk gelir oturur zihinlerimize günbatýmýný yakalar zaman
gecenin gözü aðýrlaþtýkça taþ kesilir ruhlarýmýz
tüneksiz yuvasýz kalýr
tüm kuþlar
isli bir dumanýn
kokusu yayýlýr yeryüzüne el eli bulamaz göz gözü göremez
suskun dillerimizden çalýntý bir aðýt çarpar daðlarýn
sarp yamaçlarýna
nihayet gün soyunup geceden
aydýnlandýðýnda toprak
nemli çimlere
üzgün yenilgilerin soyut resimlerini yansýtýr güneþ
aðaçlarýn gövdesi olan biteni bir türlü anlamlandýramaz
karýncalar ise kýþa hazýrlýk amacýyla
çoðul yürüyüþe geçer
güz gelmiþtir artýk
serin dallarda sarý sarý yapraklar tatlý tatlý salýnýrken
...........
ayþe uçar
20092024
10:02