Mavi bir düş balonu ellerim

Ne büyük derinlikleri kamufle ediyor içimiz
Gülen resimler yapýþtýrýyoruz çehrelerimize
Çok kalabalýðýz çok
Lakin gözlerimizden
hiç bir sefer yok kalbimize
Bütün göçler içre
Fikir tünelinde ölüyor
maviye tutkun kuþlar
Ve yeniden doðuyor aþka






Bütün gizlerin içindeki izlerle kalbine dokundum duruluðun
Ruhundan yaðmura karýþan sese
Evreni perdeleyen ruhani sevgi kristallerine
Sessizliðin doðurduðu þiirlere düþtü benliðim
Tüm vazgeçiþ ertelerindeki kül sývalý sofaydý içimiz
Yakamoz çocuklarýydý denizle oynaþan
Mavi bir düþ balonu ellerim
Bak gün doðuyor
Avuçlarýmýzda nasýrlaþan merhametin gamzelerinden







Her þiir içimizdeki mezar taþý
Haþa riya yok
Yutkunamadýðýmýz
söz yaralarýna sürülmüþ
karanfil yaðý
Melankoli aðrýlý bir gecede
Raylarý yolcusu
yolu sulh edilemeyen öfkeydi vagonlarýn týka basa
içi öz israfý







Bir masala döndüm yüzümü
Ýçimin perdeleri örtülü
Göz kapaklarýma zamansýzlýðý üflüyor serçeler
Aþk ateþi küle
külü ateþe çeviren
yanarken gülümseten
Delilik aklýn asma kilidi
Nasýl allak bullak içimizdeki þiir nehrimiz
kalp þehrimiz
Umuda filiz veren
tüm hasatý çürüten bir yaðmur
Kefareti ödenmiþ
yalnýzlýklarýn duvarlarýnda yüzlerse ayak sesi
binlerce gölge
Ýzdiham
Geceyi yýrtan bir ýþýk fýsýltýsý
nefesin
günaydýn içim







Sosyal Medyada Paylaşın: