Tüm Çilingirlere muhtaç edip gitti Ömrümün kapýsýna anahtar bildiðim Kirli, daðýnýk Sigara dumaný ile nefes bile alýnmayan Duvarlarý sensizlik haykýran, bir odada Eskimeye yüz tutmuþ bir resmin kaldý. Ne seni anlatacaðým biri, Ne senin ismini duyacaðým kimsem yok Herkes keder sofrasýna benimle oturdu,Ama nedense tek ben yiyorum, Herkesin karni tok..
"MEHMET KARAKURT"
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mhmtkrkrt Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.