UYAN

UYAN

Üþüyordu hazanýn elleri
Yer gök aþk diye inliyorken.
Uzaklaþtýk
Yarým adýmlarla
Uzaklaþtýkça hasret vurdu sýrtýmýza.

Kýrpýk masallar anlatýyorduk birbirimize
Kuþ bakýþý, seyirlikti dünya.

Seyir ettik.

Gerçek düþtü pencereden
Yalanlar hayalleri bölüþtü
Savurdu yeller yalýnlýklarý.

Uyu/ma
Rüzgarýn ninnisiyle
Birþeyler fýsýlda geleceðe.
Savrulurken sarý yapraklar
Sevdanýn ardý sýra.

Güz ayazý böyle mi iþlerdi ki
Göðsünü siper ederken
Gündüz geceye.

Harap olmuþtu sevda harebeler arasýnda
Yar yarasý diyorlardý adýna
Kan sürüldü kuþlarýn kanadýna.

Sefaya vefa gerekti
Cefaya ceza
Bana sen.

Kurþunsuzdu aþk
Kurþun döktük üzerine
Nazar deðdi anlýk bakýþlara
Titredi heyecan.

Can,
Tuz basýlmaz yaralara,
Özlemler anadan üryan.

Uyan!

Birazdan bir bulut geçecek
Hayallerinin gökyüzünden...
Yaðmurlar saðdýracak umutlara.

Seyret...
Ve dilek tut eþelenirken toprak.

Ebruli hisler biriktirdim avuçlarýmda
Avuçlarýnda hüzün damlasý.
Suyun üstüne yazý
Sen yangýn alazý
Ben sevda ahrazý.
Susalým sonrasýnda.

Üþüyordu hazanýn elleri...

Cefaya eza gerekti
Sefaya vefa.

ELÝF KESKÝN KARABULUT.../ ÞÝÝRLERÝN ÞAÝRÝ
02.11.2006
Sosyal Medyada Paylaşın: