MEMMET EMMİ 2
Þu þehir hayatý dediðim var ya!
Sýrf ekmek kavgasý, bil Memmet emmi.
Caddeler,sokaklar mahþer-i derya,
Kendini ara da bul Memmet emmi.
Bir adým ileri beþ adým beri,
Gözünle deþersin geldiðin yeri .
Dönerse aklýnýn yitiði geri,
Turnalar türküsü çal Memmet emmi.
Tütersen yükselir dumanlý daðlar,
Rùyanda koyunlar, kuzular aðlar.
Elini, kolunu, naçarlýk baðlar,
Gel de çýk! bu nasýl hâl Memmet emmi.
Garipsen, üstüne binerler emmi,
Yoksulu, mülteci sanarlar emmi.
Beygirler, adamý týmarlar emmi,
Kalýr mý sýrtýnda çul Memmet emmi.
Burada Horozun öter mi sandýn,
Hesabýn kitabýn tutarmý sandýn.
Saf aklýn kendine yeter mi sandýn,
Sen! býyýk altýndan gül Memmet emmi.
Köþeli kasketin dürülür burda,
Çorabýn baþýna örülür burda.
Onurun, gururun, kýrýlýr burda,
Gel gitme! Köyünde kal Memmet emmi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.