.. Ýnsanlýk kaldý mý, sorusu cevapsýz, Adalet nerede, kýrýk dökük yollarýmýzda? Merhamet nerede, soðuyan kalplerimizde, Sýcak bir dokunuþ, kaybolmuþ eski günlerde?
Bir zamanlar ýþýkla doluydu gece, Þimdi yalnýzlýkla örtülmüþ, soðuk ve sessiz. Ýnsanlýk nerede, diyorum, yoksa her þey mi kayýp? Biz insan mýyýz, yoksa sadece eski bir efsane mi?
Adaletin sesi duyulmaz oldu rüzgarda, Her adýmda biraz daha kýrýlýyor dünya. Gözlerimiz yorgun, umutlarýmýz ise Birer birer sönüyor, karanlýkta kaybolan yýldýzlar gibi.
Savaþlarýn küllerinde mi unuttuk biz kendimizi? Özgürlük hayalleri mi hüsrana uðradý? Merhamet, bir zamanlar yüreklerde yeþeren çiçek, Þimdi solmuþ, yok olmuþ, kurumuþ toprakta.
Karanlýkta arýyoruz ýþýðý, Ama ýþýk yalnýzca hatýralarda kalýyor. Bir zamanlar gülümseyen yüzler, Þimdi gölgeler içinde kayboluyor, unutuluyor.
Bir adým daha, belki bir umut ýþýðý, Ama adaletin yolu hala bulanýk ve uzun. Ýnsanlýk nerede, diyoruz, sesimiz yankýlanýyor, Her köþede, her sokakta, sadece sessizlik karþýlýyor.
Þimdi bir kez daha soruyorum, Biz insan mýyýz, yoksa sadece eski bir rüya mý? Ýnsanlýk nerede, merhamet nerede, adalet nerede? Belki bir gün buluruz, belki sadece ararýz.
*HÜZÜN GEMÝSÝ-ALPEREN AHMET NEJAT*
Sosyal Medyada Paylaşın:
nejat hoca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.