Kirpiğimde Kara KIŞ

Bir avuç aydýnlýkla gel kangren gecelerime
bir yudum sevgi sür
n’olur
kanayan sensizliðime
gözyaþý nehirlerinde ýslandý
üþüyor sevdan
sis çöküyor üstüne
ýzdýrabýmýn ateþini körüklüyor sensizliðin ayazý
gel, ýsýt gülüþlerinde
gel ki
ateþ böceklerinden önce göreyim baharý, yazý
kirpiklerim den yüreðim akýyor
baðýrýyorum sensiz gecelere
yoksun
sen yoksun
yüreðim kanýyor
içimde yangýnlar biriktiriyorum kor kor
sensizliðe uzanan avuçlarým yanýyor, bir ara bir sor
gel, karanlýklar aydýnlansýn
ay nurlansýn
yýldýzlar yolunu bulsun
gel de,
þafaklar doðsun gecelerime
bir tutam barýþla gel
dost güvercinler kanat çýrpsýn maviliklere
toya, düðüne dursun yüreðim
umutlar uçurayým göðe
gel ki
ayrýlýklara uyanmasýn gözlerim
vuslatýn hançeri ýþýldasýn göðsümde
yarým kalmasýn sevmelerim
uzat ellerini
tut yüreðimi
tut ki
acýlar gezinmesin döþümde
cayýr cayýr yandým hasretinle
yandým özledim
aðýt aðýt dillerde söyledim,
söyledim özledim
gel,
þifa bulsun yaralarým
gel
gel ki
bulutlara rehin düþmesin aðlamalarým
Çiðdem Çimen
Sosyal Medyada Paylaşın: