Kirpigimde kara kış

Bir avuç aydýnlýkla gel kangren gecelerime
bir yudum sevgi sür
n’olur
kanayan sensizliðime


gözyaþý nehirlerinde ýslandý
üþüyor sevdan
sis çöküyor üstüne
ýzdýrabýmýn ateþini körüklüyor sensizliðin ayazý
gel, ýsýt gülüþlerinde
gel ki
ateþ böceklerinden önce göreyim baharý, yazý


kirpiklerim den yüreðim akýyor
baðýrýyorum sensiz gecelere
yoksun
sen yoksun
yüreðim kanýyor


içimde yangýnlar biriktiriyorum kor kor
sensizliðe uzanan avuçlarým yanýyor, bir ara bir sor



gel, karanlýklar aydýnlansýn
ay nurlansýn
yýldýzlar yolunu bulsun
gel de,
þafaklar doðsun gecelerime
bir tutam barýþla gel
dost güvercinler kanat çýrpsýn maviliklere
toya, düðüne dursun yüreðim
umutlar uçurayým göðe


gel ki
ayrýlýklara uyanmasýn gözlerim
vuslatýn hançeri ýþýldasýn göðsümde
yarým kalmasýn sevmelerim


uzat ellerini
tut yüreðimi
tut ki
acýlar gezinmesin döþümde


cayýr cayýr yandým hasretinle
yandým özledim
aðýt aðýt dillerde söyledim,
söyledim özledim


gel,
þifa bulsun yaralarým
gel
gel ki
bulutlara rehin düþmesin aðlamalarým


ÇIÐDEM ÇIMEN

Sosyal Medyada Paylaşın: