paslý bir çivi gibi duruyorum bir duvarýn enleminde uçuþan rüzgarla savrulan bir nihavend makamýnda ay kýmýldamadan tüm pencerelerimi kapýyorum umuda ve düþe
bir mevlevi iç çekiþi ardýndan aþký , küfrü ve tek baþýnalýðý seçiyorum sudaki sabrýn þiire dönüþtüðü bu þehirde pervazda bir el olup yeniden çiziyorum resmini umarsýzlýðýn
gözlerimde depreþen humma sýrtýmda kanatlarýn aðýrlýðý dolaþýyor dev bir çýnar gölgesinin eliyle alkoller büyüten
bozuk saatlerin hüküm sürdüðü bu yerlerde raylar kadar yolunu arayan uzun bir sessizlik oluyor her yan kuþlar göç ediyor eskiyen yüzümde ve sýzlýyor dokunulduðunda içimdeki intihar
Sosyal Medyada Paylaşın:
buzul dünya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.