ilk öldüðümde tamam dedim
buraya kadarmýþ her þey
hiçliðin ortasýnda yapayalnýzdým artýk
baþlangýcý olan bir sonsuzluðun eþiðindeydim adeta
neyse ki ölüm korkusunu yenmiþtim
ve bir daha ölmeyecektim
ta ki ruhum çaðýralana dek
merak iþte
kim ne medet umabilirdi ki yaþayan bir ölüden
belki de ölüsevicinin tekiydi
ya da ölünün teki
arýyordu kim bilir
öteki tekini
her neyse
çapraz sorgudayken sýzmýþtý melekler
ben de tüydüm o ara
malum
tüy kadar hafifti ruhum
davete icabet ettim anlayacaðýn
-da sonrasý diyeceksin deðil mi
sende de bi merak
ayný ben gibi
bi merak ki bumerang