Ýnsan Diye hayata geldim Aslýnda varlýðýn bir baþlangýcý Birde sonu vardý Bedenim Kirletip tükürdüðüm Bastýðým topraðýn kendisiydi Biliyordum Hayat bu ben deðilim özür dilerim Ýnsan Diye hayata geldim Aslýnda beni elim kolum Gözüm ayaðým deðildi insan yapan Vicdan Merhamet Adalet Ýyilik Edep Ahlak Diye okunan kelimeler vardý Herkesin dilinde olan kitaplarýn yazdýðý Kadýn Çoluk çocuk Hayvan Hiçbirine uygulamadýðýmýz Parçalayýp yok ettiðimiz Hayat bu ben deðilim özür dilerim Ýnsan Diye hayata geldim Gülen gözleri aðlattýk Tutmak yerine Yardýma uzanan elleri kýrdýk Yuvalarý darmadaðýn edip yýktýk Sormadýk Susmadýk Kimseyi tanýmadýk Hayat bu ben deðilim özür dilerim Ýnsan Diye hayata geldim Gökyüzü bizden býktý Yaðmurlar yaðmýyor Toprak küstü Kuraklýk artýyor Güneþ kýzgýn Ormanlar bir bir yanýyor Mevsimler terkedip gidiyor Bunca zalimliði ölüm örter mi Bilmiyorum Hayat bu ben deðilim özür dilerim
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yalnızlığın Esareti Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.