Zaman
Herþey i l k g ü n g i b i
Acýnýn tazeliðinde tesbih çekiyor ömrüm
Dur durmak bilmeyen yaðmurlar eþliðinde
Kaldýrým taþlarýna vura vura
Loþ gecelerin ayazýnda münbit acýlar yudumsarken
Ýçim a k s a sokaklarýna boyanýr
Hüzün serpiþir gözlerimin heybesine
Avazlanan iç çekiþlerim palazlanýr
Suskunluðun fermuarý çekilir dudaklarýma.
Sonrasý
Hiç
...
Ne varki göðüs aðrým
Esmeri yara
Al
Gülüþlerini gözlerimden
Býrak hüzünkâr kalsýn
Uçsuz bucaksýzým
Topraðýna hasret muhacirim
Annemin sýzlayan göðüs aðrýsýyým
Suskunluða hükümlü yürüyorum
Ötede kýrýk hayallerle hissiz yüreðim
Ammadýr gözlerim
Uyut acýlarýmý göðsünde ana
Uyanamazsam aðlama
Gizem/Asi
Þapka çýkardýðým hüzün bulutlara selâm olsun
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.