KOŞULSUZ
KOÞULSUZ -Narin için
Küçük kýz þiir istiyordu, daha
doðmamýþtý bile, fakat biliyordu
yeryüzünde yalnýz olacaðýný,
anlaþýlmaz bir zamanýn dilini konuþacaðýný
en çok sevdiklerinin
onu bastýklarý baðýrlarýnda
hep koþullu seveceklerini...
Görmemiþ, duymamýþ
ve bilmemiþ olmasýný isteyenler
meleklerin her þeye þahit olduklarýný
unutmuþlar ve kör olmuþlardý,
artýk sadece korkuyorlardý
çünkü küçük kýz þiir istiyordu
ve karþýlýðýnda terliðini veriyordu...
Þu ateþten yeryüzünde basacak yer kaldýysa
küçük kýz ona koþuyordu, ona
açýlmýþ bütün kollarý umursamadan
sadece masumiyetin önemsendiði,
çocuklarýn koþulsuz sevildiði bir gök katýna
bir tuzaktan kurtulmuþ kuþ gibi
-Sen büyüksün Tanrým- diye yükseliyordu:
Küçük kýzýn istediði þiir, daha
doðmamýþ çocuklara okunuyordu...
10 Eylül 2024
Yekta Attila
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.