saatler aðýr ilerliyor bugün , bir yaranýn kabuk baðlamayýþýndaki o umarsýz acý nasýlsa öyleyim
elsiz ayaksýz , kirpiksiz ve susuz titrek harflerle yaðmalanan mýsralar uzatýyor günü yoksunluðun gecelerinde
uzaklýklar ekiyorum pencerelere çiçek gibisinden küstürüyorum sonra her þeyi kuruyan dudaklarýmla
nasýl bir telaþsa dinmiyor yangýný yüreðimin tuz buz oluyor her þey bir an bir hayale yaslanýp ayakta durduðum anlar soluyor
Sosyal Medyada Paylaşın:
buzul dünya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.