Bir zamanlar yeryüzünde bazýlarýnda yokluk vardý. Yeni doðan çocuk abisinin ablasýnýn eski donlarýný giyerdi.
Gel zaman git zaman onlarýn çocuklarý ve torunlarý bunlarý bilmediðinden don beðenmez oluverdiler yeryüzünde...
Bilmiyorlar ki hayat acimasýzdýr, ve ne edeceði belli olmaz; Adamý kuru ekmeye muhtaç býrakýr ve biz onlar icin gözyaþý dökeriz. Ne de olsa evlattýrlar, ciðerimizdirler..
Mehmet Semercio
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet SEMERCİO. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.