NARİN'İN HÜZÜNLÜ VEDASI*

Küçük bedenin taþlarýn altýnda,
Bir çuval içinde buldular seni, Narin,
Gözlerindeki ýþýk söneli çok oldu,
Türkiye’nin kalbinde derin bir yara,
Diyarbakýr’ýn baðrýnda açýldý kapanmayan.

Umudun tükenmez diye bekledik hep,
Belki bir haber gelir,
Belki bir gülümseme döner yüzümüze,
Ama o sabah, kara haberle geldi,
Tüm ülkenin kalbine saplandý acý,
Bir yavrunun susan nefesiyle.

Narin, adýn artýk umut deðil,
Kederle dolu bir yanký oldu,
Gökyüzüne bakarken seni aradýk,
Yýldýzlarýn altýnda, seni bulmayý diledik,
Ama þimdi o yýldýzlar da hüzünle parlar.

Küçük ellerinle ne düþler kurdun,
Ne oyunlar oynadýn sokaklarda,
Ama biri çýkýp aldý seni,
Hayallerini, sevinçlerini,
Bir çuvalýn içine sakladý.
Kimdir bu kadar acýmasýz,
Kimdir bu kadar zalim,
Bir çocuðun gülüþünü susturmak?

Þimdi bir aðýt yükselir Diyarbakýr’ýn üstünde,
Tavþantepe’de yankýlanýr her yürekten,
Narin’in adý, acýnýn si mgesi oldu,
Sessiz bir çýðlýk, sonsuz bir hüzün,
Toprakla örtülürken küçücük bedenin,
Hepimiz bir parçaný topraða verdik.

Narin, seni unutmamak için,
Bu acýyý unutmamak için,
Dualarýmýzý gökyüzüne yolluyoruz,
Küçük bedenin, sonsuz huzura ersin diye,
Bir daha hiçbir çocuk,
Senin gibi solmasýn diye...
Sosyal Medyada Paylaşın: