Sorma söyleyemem dost edindim yalnýzlýðý Býktým güler yüz gösterip Sýrtýmdan hançerleyen insanlardan Dünya güzel görünür Lakin dikenli Kullar var Zamansýz yaþatýr acýlarý
Yoruldum bugün yarýn demekten Her gün tükeniyor azar azar Griye dönüyor mavi parçalar Çöküyorum içten yavaþ yavaþ Eskiden siyah idi saçlar Þimdi beyaz görüyor Gerçeði söyleyen aynalar
Arada bir gülesim gelir O anda bir çocuðun aðlama sesini duyarým Vazgeçerim o gülme hakkýmdan O hakký o aðlayan çocuða býrakýrým O gülümser ise belki Gülmeyi unutup vicdansýz olanlar O gülümseyen çocuðu görüpte Unuttuklarý vicdanlarýný hatýrlar diye
Sosyal Medyada Paylaşın:
ÖNDER34 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.