Mavi gözlerin de yaþ akýyor
Kanadý kýrýlmýþ kuþ gibisin
Siyaha dönmüþ beyaz düþlerin
Daha ilkbaharýndayken
Yüzüne kapanýyor gittiðin her kapý
Sýrýl sýklam olmuþsun
Henüz tanýmadýðýn
O hüzün yaðmurlarýn da
Yüzün solgun
Dizlerinin takadý bitmiþti
Sendeleyip düþmüþtün yere
Neyim var diye
Varmýþtým tabibe
Beliydi konulan taný
Söylenmesi zor du
Senin gibi
Bir likbahar çiçeðine
Aklýna geleni
Diline bile almak istemiyordun
Belki yanlýþlýk var diyordun
Oysa gerçek ti
Ýlk aklýna gelen taný
Sevgiyle yenmek istiyordun
Çaresi yok denen çaresizliði
Belki sevilirim diye
Sarýldýðýn her dal kýrýlýyordu
Çünkü dal seni sevse de
O dalýn tutuntuðu aðaç
Seni kabulenmek istemiyordu
Yarýný bilmiþ gibi davranýp
Hadini aþarak
Kendisini dinlemeyen dalýný kýrýyordu
Suçu tutunduðun dalda deðil
O dalý taþýyan aðaçta ara
Bak mavi gözlü
Ýlkbaharýn yeni açan çiçeði
Kimse yarýnýn ne getireceðini bilemez
Sakýn umutsuzluða kapýlýp
Kendini býrakma
Nice çaresiz deniline çare bulundu
Sen yeter ki azmini kaybetme
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.