MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Arkadaş ve ölüm!
Dinçer Dayı

Arkadaş ve ölüm!



Arkadaþlýklar vardýr okullarda...
Çok sevdiðin hep beraber olduðun!
Kankam dediðin!
Bakarsýn birgün...
Gelmez ansýzýn!
O gün gözün arar, onu....
Merak edersin!
Neden?
Niye gelmedi diye?...
Çünki,, alýþmlþsýndýr ona...
O günü zor edersin!
Hatta, etesi sabahý...
Ama o gelmeden, ölüm haberi gelir...
Her kes þok olur!
"Nasýl?*
Aman Allah’ým!"
Simsiyah bir gölge düþmüþtür adeta sýnýfa...
Okulun koridorlarýna...
Okulun bahçesine..
Okulun her yerine....
Bir fýsýltý dolaþýr, dudaklar da...
Gözleri buðulanýr...
Kirpiklerin birden ýslanýr...
Kalbine bir acý çöker...
Ne moral kalýr ne heves...
Kaybolur içindeki yaþama hevesin...
Gözlerin kararýr...
Dizlerinin baðý çözülür...
Topraða diz çöktürür o an, ölüm!
Elin de bir dal parçasý...
Mezarýn resmini çizdirir topraða...
Saniyeler içerisin de...
Doðumundan, o ana kadar...
Bir sýnama þeridi gibi, geçer gider...
Gözünün önünden!
Anýlarýn yok olur, çöp olur...
Bazen toplanýr, sadece...
Çaresizliði dile getire bilirler...
Anlamsýz ve gereksiz sözcüklerle...
"Nasýl olur?:
:Daha dün beraberdik!"
’Evet!:
"Birlikte top oynamýþtik!"
"Daha dün, beraberdik!"
"Nasýl olur?"
"Hayatý doya doya yaþamak istiyorum!" Demiþti...
Unutamýyorum!
Þimdi o, mezarlýkta...
Bir çukurun için de...
Ýnsanlar ise, mezarinin baþýn da..
Herkes susmuþ!
Ýçin için aðlar!
Sadece, ölüm konuþur!
Yine Hayat sürer!
Ölüm unutulur!
Bazan bir afetle gelir binlerce ölüm!
Bazen sessiz sedasýz gelir ölüm!
Bir kalp krizi, ile sessizce alýr gider!
Bazen de böbrek yetmezliði ile..
Bazen de kazayla,, tekerlek altýna alýr....
Ansýzýn gelir, alýr ölüm!
Apansýz biter, hayattaki, yaþam denilen sýnav!
9Bir elektrik kesintisi gibi...
Birden kesilir, hayattaki, nefesin!
Bazan ölüm vardýr!
Ölümden önce gelir Azrail!
Örneðin, bir hapishane de...
Bir hücre de yaþanýr!
Ölümle olan pazarlýk...
Kafa da hep sorular...
Yanýtsýz kalýr, ora da...
Sadece konuþan beyindir...
Görülen kötü rüyalardýr...
Ve, hayaller suskundur, duvarlar da!
Gözler mecbur kalýr, kabul eder!
Kalp belki, kabul eder!
Ama beyin hep umuttan yanadýr...
Asla, kabul etmez...
Bu dayatmayý...
Dinçer Dayý
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.