burda ýþýklar tek tek sönüyor
biraz uyusam
þimdilik ölüm var hayat yok
bak ben de ölüyorum
orda bir yaþamak dursun
orda bir susmak
çayý ve kitaplarý kap gel
þimdilik duman var ateþ yok
bu masanýn
bu duvarlarýn caný yarým porsiyon
bu evin bir kalbi yok
hani þiir yazan huzura ererdi
hani bir cümleyi harflerinden soyarken
kapýnýn deliðinden sýzmazdý ölüm içeri
oysa aðlamak var gülmek yok
bir taþ zamana hesap soruyor þimdi
yarasý var kabuðu yok
kalbimde açan bütün acýlar Tanrý misafiri
ve biz yaþamak zorundaydýk
çünkü ölenlere sözümüz var
çünkü biz gülen Narin’ler doðurduk
aðlayan dereler, çayýrlar deðil
kalbimiz çalýþýrsa seyrediyoruz arada
burda savaþ var barýþ yok
bak çocuklar tek tek ölüyor
ben de ölüyorum dur az kaldý
ýþýðý kapat üzerimi sevgiyle ört
orda bir yaþamak dursun
orda bir kalp aðrýsý
çayýný yudumla
hayrýný gör kitaplarýn
cevapsýz son çaðrýsý
bak bütün ah’larýn
yüzleþ artýk kalbindeki acýyla
♧m.g♧
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.