öyle çok özledim ki -ellerini bir mektubun zarfýný yýrtar gibi -yýrttým kenarýndan elinin deðdiði -ebruli düþlerimi...
daðlara baktým ýraðýndan mor daðlar yakýnýnda dal uçlarý -gül aðlar...
döndüm kendime öyle çok özlemedim ellerini dedim -fýsýldayarak...
-yýrtýk ve -kirli bir bohçaya koyup asýrlýk bir dala assam yüreðimi -yahut bir aralýk günü karanlýk suyunda yusam meþe külünde durultsam -yýllarýmý...
göçüp gidiyor toprak bile topraktan can tenden gider gibi
öyle çok özledim ki gözlerini ay aydýnlýk geceler gibi -ýþýl ýþýl kalbine giden yol.. vakit dar deðilse -dar deðilse vakit yarsa yüreðime kaparým gözlerimi -gül vaktidir..
öyle çok özlüyor ki insan -yol diyor umarsýzlýðýna -gül diyor karamsarlýðýna ve -yan diyor sadece yan -sadece yan an/a
her þeyin bir hiç yaný var -dünün hiç yaný -günün hiç yaný ve -umudun hiç yanýnda senin ellerin var senin gözlerin... senin...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bir umuttula yaşamak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.