Alevlendi coþtu içimdeki yangýnlarým Sevgilerim öksüz kaldý yüreðim ise harabe Çektim ciðerlerime gülüþlerinin tadýný Her attýðým adýmda çaresizlik gözyaþý var Aldatýlmýþ duygularým tavan yaptý Gittiðin þehirlere hakaret ,gecelere sitem ettim Ne serin,ne de ýlýk bu eylül akþamlarý Oysa ki yetiyordu sesin,kokun,öpüþlerin.. Sonunda dokunmamak,sarýlamamak olsa bile Kokunu da getirmiyor bahar rüzgarlarý Her sabah gözyaþý döküyor eylül sabahlarý
Ayrlýðýn baðlarýna kör düðümler atýlmýþ çözemiyorum Gözyaþlarýmý bir türlü çýkaramadým hayatýmdan Sensizliðin sarhoþluðuna yorma bu hallerimi Bu gece yýldýzlara küstüm aya küstüm ben Ayrýlýklar doðurdum nihavend makamýnda Aþkýn kanununu tahsil ettim kalbimin batýsýndan Ýçimde yaðmur duasýna çýkmýþ insanlar dolaþýyor Gam yüklü kervanlarý yürüyor dudaklarýmda Dertli türküler çaldýkca taþ plaklar Geçmiþim acýyor içim yanýyor Oðlan kýza bir gül alsa adýna aþk diyorlar
Kalbimin en doðusunda bir yalan dünya vardý Bilirim kýrýlmýþ kalpleri tamir etmez zaman Alkol denizine býraktým kalbimi bir sandal gibi Ha battý ha batacak Sonsuzluðu kucaklarým,dilim çözülmez bir türlü Meþakkat var gönlümde Labirent gibi çözülmüyor gece Yok olur hissettiklerim,emanet ettim kendimi eylüle YEÞÝLIRMAK
Sosyal Medyada Paylaşın:
YEŞİLIRMAK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.