Kaburgalarýmýn arasýnada bir yerdeyim
Çiçek açmýþ tövbe dudaklarýmda
Ýçinde dul gökyüzü ve kalbi var
Göðün el deðmemiþ
Kapý tokmaðýndan yardým istiyorum
Damar askýlarýmýn düðmelerinde
Iþýk saçan kumral balýklar yanýyor
Aðzýmda koþturan cesedim
Balýklar yandýkça çýrpýnýyor
Çýrpýndýkça kalbimin içinde
Antika bi ölüm karalarý baþýna baðlýyor
Hissi bir þey var gibi hissediyorum
Kendimi onunla
Alýþýlmamýþ bir tabloda
Cebimdeki cenneti görüyorum
Ama
Göðün þalterini üç kez okutup
Sen bilirsin
Ben sana hiç bir þeyim diyemem diyor
Diyemem’le üzerimde yataklýk eden
Bir duvarý sývazlýyorum
Týrnaklarým terledikçe
Dikiþlerinde kendimi ezber veriyorum
Gök gürültü kuþlara karþýlýk
Terziliyor mekanik kalp kapakçýðýmý
Dikiþsiz bir uçurum
Eskimiþ ölümle
Ninnileri emzirdiði manilerinden
Sol elimle kendimi yýkýyorum onunla
Bir bebeðim saçýnda kýrký yakýlmýþ
Mezarýmý soran herkese
Kalplerine saðlýk veriyorum
Iþýklar gecede
Hep beyazdýr Benjamin
Týp ký hiç Niç’ Ta’ gibi
Ellerini kalbime tut Rebecca!
Burasý deli sýcak ve karanlýk.
Martha ahþap toprakta
Yeþil çoraplarýný yýkayan
Otantik ö l ü n ü n kör gözlüðüdür.
Septr’
OtantikÖlü
KörGözlük
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.