Gururu sordum, saklanmýþ sütre gerisinde, Sevgi saygý yara almýþ, vefa ölmüþ içinde, Ne düþünür bilinmez, neler yaþar kalbinde, Elbet her þey görülür gün sona erdiðinde,
Muhabbet baki kalmaz her daim etrafýnda, Bilemezsin neler olur bu hayat kervanýnda, Zor günde kimler kalýr, kimler durur yanýnda, Elbet her þey görülür yolculuðun sonunda.
Görmezden geldiklerin bir bir çýkar karþýna, Sanma ki herkes hayran kara gözün kaþýna, Bin dereden su getirip dövünsen de boþuna, Elbet her þey görülür; herkes kendi yoluna.
Dünya yörüngende hep dönecek sanýrsýn, Yalakanýn, hokkabazýn yalanýna kanarsýn, Dostuna uzak durur, düþmanýný kollarsýn, Elbet her þey görülür, bir baþýna yaþarsýn.
Cilâlansa her yanýn, ayinesi iþtir kiþinin, Üstadý olsan bile sözün envai çeþidinin, Bir eser býrakmazsan manasýna isminin, Elbet her þey görulür; senin de biter ömrün.
MehmetAkpýnar Mersin, 070920
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet akpınar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.