Yaðmur yaðýyor yine bu þehre. Islanýyorum, bir sokak arasýndayým. Gözlerin olsa üþümezdim oysa, ellerin olsa, ýslanmazdým. Ben yaðmur yaðarken bile, sýrf göðe inat, sýrf sen varsýn diye, aðlamazdým.
Yaðmur yaðýyýor, yine bu þehre. Senin olmadýðýný biliyor olmalý. Ta, yüreðimin orta yerine býrakýyor göz yaþlarýný. Oysa ben sen yokken, gözyaþlarýmý zaten akýtýyorum, yaðmura inat.
Yaðmur bu, ne beni, ne seni, ne de sana olan sevdamý nereden bilecek iþte. Bilseydi zaten, ben aðlarken, o yaðmazdý.
Abdullah Ecevit
Sosyal Medyada Paylaşın:
abdullahecevit Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.