Ben bilirim diyen, iþten anlamaz, Öve öve kendi göðe sýðamaz, Tesisat döþeyen saðlam baðlamaz, Dürüst iþ yapacak erbab kalmadý.
Yaylalara çadýr açsak neyleriz, Koyun kuzu çaðýrmayý bilmeyiz, Keçilere ay ay diye sesleriz, Daðda davar güden çoban kalmadý.
Bir zamanlar hikayeler dinlerdik Kurnaz tilki ile inatçý horuz, Tembel çocuk ile padiþah kýzý, Masallar dinleyen çocuk kalmadý.
Unuttuk dirgeni, dýrmýk yabayý, Pas tutmuþ baltayý, orak gamayý, Gün doðmadan önce tezek çýrayý, Tüddüre tüddüre yakan kalmadý.
Ne ararsan mevcut satlýk raflarda, Bir kuþ sütü eksik sanki sofrada, Hormonlu gýdalar þiþmiþ tarlada, Domates Hýyarýn tadý kalmadý.
Depresyonda insan, dert sayarsak çok, Ev ilaçla doldu pek faydasý yok, Mevsimsiz meyveler, buzluklarda þok, Aðrý sýzý derken, Saðlýk kalmadý.
Fatih dert yanarak sorun arama, Kalk kendi iþine, saçýn tarama, Ýster saz çal ister kýsa baðlama, Sen türkünü söyle çare kalmadý. Fatih Özkan 08.09.2024
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fatih Özkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.