Şiirlerimde Başlık Kullanmıyorum

Unutamýyorum baba
Sevgine hasret büyüttüðüm çocukluðumu unutamýyorum
Öyle hasretim ki senin sevgine,
“Seni seviyorum yavrum” demene
öyle hasretim ki
Düþündükçe yüreðimin yarasý kanýyor baba
Keþke öpülünce geçecek yaralarým olsaydý benimde
Unutamýyorum baba
Özlemle seni beklediðim akþamlarýmý unutamýyorum
Senin eve geliþini nasýl da beklerdim dört gözle
Koþup boynuna sarýlmayý
Kucaðýna yatmayý
Saçlarýmla oynamaný nasýl da beklerdim
Ama hiçbiri olmazdý baba
Hiçbiri olmazdý
Hatýrlar mýsýn baba
Yine böyle bir akþamda
Sofrayý hazýrlarlamaya çalýþýrken annem
Odanýn köþesinde sessizce duran bir kýz çocuðu vardý
Farkedilmeyi bekleyen
Gözlerini senden ayýrmayan bir kýz çocuðu
O bendim baba o bendim
Belki farkedip yanýna çaðýrýrsýn,
Kucaðýna oturtup kollarýnla beni sýmsýký sararsýn diye çok bekledim baba
Ama olmadý iþte
Olmadý
Hiç yaþayamadým ki bu aný
Biliyor musun baba
O gün öðretmenimden aferin almýþtým,
Sabýrsýzlanýyordum
Heyecanlýydým
Bunu sana söylemek istiyordum
Bir kere dönüpte bakmadýn baba
Okulumun nasýl geçtiðini sormadýn bile
Çok üzülmüþtüm ama
O gece hýçkýrýklarla aðladým yorganýmýn altýnda
Tek aðladým gece bu deðildi zaten
Keþke bilseydin sen de aðladýðým çok gecelerimin olduðunu
Belki o zaman gelip sarýlýrdýn bana
Belki o zaman severdin beni
Ah baba ah !
Ýçim daralýyor konuþtukça
Ama susmuyor yüreðim
Geçen gün gördüm komþu Cevdet amcanýn çocuklarýyla top oynadýðýný
Sen benimle neden hiç oynamadýn baba
Salýncakta neden sallamadýn,
Kucaðýna alýp kaydýraktan neden kaymadýk biz baba
Çok mu zordu bu
Yoksa hep yorgun muydun baba
Ne olur bir kere elimden tutup gezmeye götürseydin beni
Bakkal amcaya götürüp
Kardeþime ve bana
En sevdiðimiz çikolatalardan alsaydýn
Sonra elele koþsaydýk
Hatta yarýþsaydýk seninle,kim önce varacak eve diye
Kazanan kaybedene sarýlsaydý
Doya doya öpseydi onu
Þimdi düþünüyorum da baba
Çikolata deðilmiþ ki benim istediðim
Birlikte gezmek,
Ellerinin sýcaklýðýný hissetmeyi istemekmiþ
Büyüdükçe anladým ellerimin neden bu kadar çok üþüdüðünü
Çünkü yüreðim üþüyor benim baba Yüreðim üþüyor
Yüreði üþüyen bir çocuðun elleri hiç ýsýnýr mý baba
Isýnýr mý duygularý
Düþündün mü bunlarý hiç
Düþündün mü baba
Soðuðum sana anlýyor musun
Buz tutmuþ nehir gibiyim aslýnda
Þimdi ne kadar istesem de akmayý
Olmuyor iþte olmuyor baba
Anlamaya çalýþýyorum seni de
Belki sen de görememiþtin babandan istediðin sevgiyi
Ama böyle olmamalýydý baba
Böyle olmamalýydý
Ýçimdeki sesi susturamýyorum baba
Affet beni
Çok kýzýyorum sana
Ama
Unutamýyorum bunlarý iþte
Kardeþime aldýðýn çiçekli kýrmýzý elbiseyi de unutamýyorum
Çok güzeldi ama
Nasýl da yakýþmýþtý kardeþime
Belki bana da yakýþacaktý baba !
Benim de elbisem eskimiþti
Küçük geliyordu
Hem fýrfýrlarýný da sevmiyordum zaten
Neyse, canýn saðolsun baba
Bir tane barbie bebeðim olsaydý keþke benim de
Saçlarýný tarar
Onu ne çok sevdiðimi söylerdim
Üzüntümü onunla paylaþýr
Oyunlar oynardým bebeðimle
Hatta gezmeye bile giderdik birlikte
Neyse baba
Þimdi büyüdüm
Düþündükçe kanýyor içimdeki yara
Ne paran ne tarlan
Merhem olmuyor ki buna
Biliyor musun
Keþke sevgini miras býraksaydýn bana
Keþke ellerinin sýcaklýðý kalsaydý yanaðýmda
Ve
Bana gülüþünü hatýrlasaydým hep
Kusura bakma baba
Bunlarý söylüyorum ama
Darýlma bana
Çünkü,
Dilim suskun deðil
Gönlüm küskün sana...( Alper Bahçeci )
Sosyal Medyada Paylaşın: