Þehir mezarlýðýnda,
Gül gözleri aðlýyor.
Gitmiþ kaþýn kemaný,
Yürekleri daðlýyor...
Acýnýn yok imaný,
Dedim býrak amaný,
Çalmasýn yar kemaný,
Gözyaþýmýz çaðlýyor...
Serin serviliklerin,
Buz kesti iliklerin,
Senin deliliklerin!
Bizi, bize baðlýyor...
Kýrma can kabuðunu,
Acýlar buðu buðu,
Her gün burda bir kuðu,
Hüznünü gagalýyor...
Yaksam yürek feneri,
Ya sen gelesin geri,
Ya al beni içeri !
Gözüm yolda kalýyor...
Bir gül düþüyor yine,
Doymamýþ sansar kana,
Yak eline bir kýna,
Ýhanetler bölüyor...
Bir sevda büyütürüm,
Þimdi kaldým kötürüm,
Bir acý ki, bitirim !
Beþiðimi beliyor...
Hayrettin YAZICI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.