Derdime derman diye seni siyaha boyadým
gözlerimde bir gece, yýldýzsýz, karanlýk,
her fýrtýna, her damla, bir isyan gibi,
gönlümde açtým seni, acýnýn tuvalinde.
Siyah, derin ve yoðun, içimi saran,
bir sevdanýn gölgesinde kayboldum,
seni düþündüm, her çizgide, her hatýra,
bir yudum su gibi, ama zehirli.
Dertlerimle suladým, umutla karýþýk,
siyah tonlarýnda canlanýrken hayaller,
bir kalp, tuhaf bir savaþ, içsel bir düþ,
dönüp dururken, sarmalar beni.
Bir çiçek açar mý, karanlýkta büyüyen?
Dudaklarýmda senin adýn, fýsýldayan,
bütün renkler kayboldu, gözlerinle,
siyah bir rüzgar, çekip aldý hepsini.
Kelimeler yetmedi, sessizliðe büründüm,
belki de en derin acý, anlatýlmaz,
her fýrça darbesi, sana dair bir sýr,
siyah, dertlerimle yan yana, omuz omuza.
Seni sevgiyle karaladým, yüreðimin harfleri,
siyah, bir örtü gibi, sarmaladý beni,
belki de derman, acýnýn ortasýnda,
siyah boyalarla, seni yeniden yarattým.