NİLÜFER

NÝLÜFER

Terk ettim aynadaki yüz yaþlý o kadýný
Yýllarýn yorgunluðuna kahreden mor rujlu akþamlarý

Sisli bir yoldan geçiyorum
Beþ tarafý sular altýnda
Yolu tökezleyerek yürüyen ben
Koþarken yollarda çürüyen ben
Dursam götürür mü beni aþkýn baþkentine
Paramparça olur mu engeller

Bir çocuk sesi duyuyorum maziden
Lüleli saçlarý karýþtýrýyor karanlýðýmý
Güldüðünde görünen tüm diþleri
Hesap sorarcasýna yerlerinden çýkýp
Hücum ediyorlar yaþlý yüzüme
Yürüyor hayata çocuk, býrakarak piþmanlýklarý
Þimdi cývýl cývýl bakýþlarý

Yaðmur altý bir sabah daha uyanýyor
Masa baþý uykular sokuluyor þimdi ateþten göðsüme
Isýndýkça ýsýnýyor, dokunuyorum, sýmsýcak elleri
Bitmemiþ günler bacaklarýma dolanýyor
Ellerinde geçmiþin sorgu defteri
Omuzuma örtülen sevda þalý yetmiyor ýsýtmaya
Hatýrlýyorum kulaklarýma fýsýldayan o gözleri
Belki de bitmiþ bir masaldý dinlediðim

Sessizce çaðýrýyor geri gel þarkýsý
Gidiyorum kendime kök salmaya nilüfer edasýyla
Gidiyorum kendi masalýmý yazmaya

Aylin@süslünesir
Sosyal Medyada Paylaşın: