Ardýndan Kapýlara vurmayacaðým baþýmý Seslenmeyeceðim gecelere Kahretsin’sevmiyor beni’ Demeyeceðim.. Bir hýçkýrýk gibi anýlarý Boðazýmda biriktireceðim… Sonbahar sarmalayacak senden sonra beni Daha olgunlaþmadan düþüverecek umut Takatý kalmamýþ kuru dallarýmdan
Belli,unutamýyorum…
Bir sürü anýyý sanki Ýp eðirir gibi eðiriyorum Üzerine keþkeler yýðýlmýþ yüreðime Ne olursa olsun Ne kadar azalsam da azalayým Þükretmeyi öðretmiþ bana hayat
Kahretsin…
Zor dayanýyorum ama yapamýyorum Gözümde yaþlar Baþýmda o ansýz sonbahar Kalbimde ahlarla biriktirdiðim yýllar Ýçimde kývýlcým rengi keder Ayaklarým kan-revan
Belli,unutamýyorum…
Bir gün geçersen kapýmdan Sormayacaksýn beni biliyorum ‘O’ istedi diyorsun, duyuyorum…
Ah Bir bilsen,bir anlasan Sana bu kalp kör kütük piþman Nasýl mý yaþýyorum gel bir de bana sor Ardýndan takýndýðým Bu gülüþler hep yama aslýnda Hep yara...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Zzümrüdüanka Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.