Çıkmaz SokaK
Nerden baþlasamlarýn çýkmaz sokaðý
Nasýl anlatsamlarýn lal olmuþ gevezeliði bu þiir
Türlü türlüsü var içinde hüznün
Cümleler koþar adým iç dökmeye
Kahýr olup çökmüþ yüreðe her bir dert
Gücüm yetmez içimi içimden sökmeye
Ýs çökmüþ mutluluðunu özlediðim her anýma
Ellerimi býrak dilim kararýr oldu dokunmak istediðimde
Bir çýðlýk var avazý çýkana kadar sessiz
bir batýþ her seferinde dalabildiðince dipsiz
Ve gözyaþlarýmýn saðanaðýnda hastalanmýþ
takvimlerin hüzün günleri
Kuru ayaz gönül baðýmda
Baharlara hasret güzün gülleri
Hýçkýrarak aðlasam puslu gözlerimin ardýnda
Mendilleri yakar gözyaþlarým her daim nöbette
Titrer haykýrýþým sancýlanýr
kývranýr da kývranýr
Yaþlanmaz dert dediðin bende
yýllanýr da yýllanýr
Nefesini tuttukça
Boðuluyor her aný mutluluða hasret dünlerim
Uykular celladý idam sehpasýna asýlý düþlerim
Düþürmüþüm aslýný bir yerde izi kalmamýþ hiç
Yüzde hep sahte
Aslýna nankörlük eder gülüþlerim
Sessizce çekip gidiyorum þimdi kendimden
Dönüp bakasým kör kabus olmuþ dünlere
Oturup aðlayasým var aslýnda
Gülüþüme haciz koymuþ günlere
Buz kesiyor nefesim
Andýkça saplanýr yüreðime bir hüzün
yutkunamam desem de
Yutkunarak üþürüm
Yalan olup gidiyorum iþte
Ýçime dert olup gömüldü
Sarýp sarmalayamadýðým
Gülüþüm...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.